Ponad górami słońce i wszystko proste tak Cały światem jestem, mną cały świat Wiary tyle i nadziei mam Mogę być, jak wiatr, mogę być jak wiatr
Tomek Jarmużewski
wtorek, 18 maja 2010
"Zrozumiałem, że fotografowanie nie jest pragnieniem utrwalania światła. Wbrew powszechnemu przyzwyczajeniu nie rości sobie praw do zatrzymania na zawsze fotografowanego przedmiotu czy twarzy. Jest w znacznie większym stopniu próbą zapamiętania własnego czasu, zamknięcia w prostokąt kadru wspomnienia o własnym widzeniu. Fotograf chce zapamiętać siebie samego, ruch swoich oczu. Te zdjęcia to autoportrety pamięci, rozpaczliwe pragnienie nieśmiertelności własnych źrenic. Od tamtej pory wiem już, że (...) fotografowałem siebie."
Nim zbłękitniało niebo a ostatnie chmury porywczy wiatr-złodziej schował do kieszeni, połamanych parasoli odwłoki i nóżki, znowu mnie zasmuciły u progu jesieni. O pomoc wołając pomiętym kolorem co się dumnie prężył pod ulewnym deszczem, Smutnymi łez kroplami zalewają twarze. Chętnie nad kałużami fruwałyby jeszcze. Wiesława Kwinto-Koczan (WUKA)
niedziela, 9 maja 2010
"Na szczęście mam wino na nieszczęście nóż na godziny - minuty i buty na mróz A na miłość mam kamień i wodę i plusk..."
Jeśli chcesz odnaleźć mnie, szukaj gdzieś pomiędzy złem a dobrem,
Tam, gdzie wiele dzieje się, no i tam, gdzie nigdy nie zdarza się nic!
Kompletnie nic...