Powiedział mi anioł
patrząc prosto w oczy
że jest w tobie siła
księżycowych nocy
powiedział mi anioł
z dłońmi na mych włosach
że wolność i piękno
cię wszędzie zaniosą
gdy długo klęczałem
nie wiedząc czy odejść
przemówił wichrem
wyjącym w mej głowie
i kazał mi wrócić
do ciebie bez broni
bym znowu poczuł
w sobie twój płomień
powiedział mi anioł
gdy zabrał mój strach
że nic do stracenia
nie mamy i tak
A.Polek
Są jeszcze w tym kraju małe miasteczka
pod lasem Laskiem i nad rzeką Rzeczką,
gdzie kino zwie się Kino, a hotel – Hotelem.
Gdzie nie możesz i nie chcesz rozumieć zbyt wiele.
Małymi miastami rządzą wielcy panowie
Skąd naprawdę się wzięli – tego nikt ci nie powie;
każdy z nich kilku sztuczek nauczyć się musiał,
by wiedzieć komu sprzedać się, a kogo kupić.
Projekty oddolne narzucone odgórnie
Sprawy zawsze są jasne, tylko lud nie rozumie.
Gmach urzędu szepcze do ucha ci czule:
„Tańczysz z kim ci każą lub nie tańczysz w ogóle”
Choć jestem zdrów jak ryba,
nad rzekę z tobą iść nie mam siły.
Choć nie mam już tego, co miałem,
Nie dbam, by się marzenia spełniły.
Choć żonę mam i dzieci,
już nie mam własnego zdania.
Choć kocham cię tak bardzo,
już nie potrafię się starać.
Każdy widzi wszystko, nie wie nikt niczego.
Smutek w poprzek drogi jak zwalone drzewo.
Wszystko się jakoś samo odkłada na potem,
A gdy zechcesz iść tam, musisz iść z powrotem.
A.Polek
...
życie
z bloga Fasolki;-))
No to mam oficjalną zgodę, a więc zapraszam:
Polecam gorąco!Są tam naprawde fajne przemyslenia na wiele waznych spraw!
To powyzsze to tak mi sie spodobalo akurat gdyz mam tak samo;-)))
Jakas bratnia duszyczka normalnie!
Tak czy siak zapraszam!
tak
wschód i zachód słońca oraz akt miłosny
to najlepsze co stworzył pierwszy i największy
Alchemik Rzeźbiarz Malarz i Poeta
reszta to już tylko rama tło i głębia
tylekroć powtarzany wschód i zachód słońca
ten siłą rzeczy banalny już numer Stwórcy
za każdym razem odczytujemy jednak na nowo
jak i owe wytarte
na miazgę zmiędlone przez odwiecznych kochanków
słowa miłosnych wyznań
Bogdan Loebl
Mamy dziś święta, których w tradycji polskiej nie znano
Im więcej świąt, tym bardziej cieszy to nas
Patrzcie jak pięknie się wszystko zlewa w jedną całość
Święty Mikołaj, się okazuje, to Santa ClausMoże nie wszystko do końca rozumiem
Może się mylę, że wiem co jest czym
Ale przynajmniej ja odróżnić umiem
Dzień Wszystkich Świętych od HalloweenCzy aż tak bardzo mózg wyprały ci reklamy
Że przyjmujesz za swoje wszystko na co masz chęć
Zamiast codziennej miłości dostałeś Dzień Zakochanych
I zamiast cieszyć się życiem, świętujesz śmierćMoże nie wszystko do końca rozumiem
Możem jest chwastem wśród myślących trzcin, lecz
Nie idę przez życie w cudzym kostiumie
To nie moje święto - ten HalloweenTrupy, wampiry, świeczki w dyniach i trick-or-treats
Zabawa to czy obcowanie ze śmiercią lub złem
Skąd wiesz, że to bezpieczne, przecież nie wiesz o tym nic
Ja nim coś połknę, sprawdzam najpierw co jem
Bierzemy wszystko co tylko nam dają
Bezradni jak pociąg co wypadł z szyn
Czy nam naprawdę tak brakowało
Tych walentynek i HalloweenWritten by Martin Lechowicz in 2009
"Powracając z dalekich krajów, i słuchając turkotu pociągu rozkoszujemy się radością powrotu do domu. A zwłaszcza radością opowiedzenia wszystkiego. Moglibyśmy całe dnie opowiadać, pisać grube książki, wygłaszać odczyty, opisywać wszystko, co widzieliśmy - rzeczy piękne, dziwne i przerażające. Choćby po to, by opowiedzieć o tym przyjaciołom, warto było znieść tyle trudów.
Jakież to dziwne. Ledwie wchodzimy do domu, a już długa historia zamiera w nas. Opowiadamy dwa lub trzy szczegóły i to wszystko. Milkniemy, jakbyśmy nie mieli już nic do powiedzenia. Gdzie się podziały romantyczne przygody, niebezpieczeństwa, tajemnice, spotkania, z których tacy byliśmy dumni? Czy nic z nich nie pozostało? (...) A przecież każdy świt, zmierzch, noc spoczywa w nas, nietknięty, nasycony znaczeniem. Ale gdy teraz opowiadamy o nich - cóż za gorzka niespodzianka - wydają się powszednie, obce, nudne i nikt nie chce nas słuchać, nawet matka. (...). Wtedy zaczynamy rozumieć, że te wspomnienia, tak dla nas ważne, dla wszystkich innych są słowami pustymi, tylko słowami. (...) I wtedy nagle zdajemy sobie sprawę, jak wyłącznie dla nas jest ważne to, co się nam zdarza."
